Vandaag was ik samen met de dieren aan het genieten van de zon, toen er een oudere vrouw voorbij het kerkhof wandelde. Dankzij Mo raakten we aan de praat (om aldus nog maar eens de wijsheid van Serpell aan te tonen; dieren kunnen inderdaad fungeren als een sociaal glijmiddel).
Ze vertelde mij dat ze er heel veel deugd van had om bij dieren te zijn, en dat ze het mist om zelf dieren te hebben. Dit gemis van dieren is iets wat veel senioren ervaren, met name de senioren die hun dier(en) niet mogen en/of kunnen meenemen naar een serviceflat of verzorgingstehuis. De Groene Oase vzw probeert deze mensen toch te laten genieten van het samen zijn met dieren.
Paula gaf nog een zeer belangrijk punt aan, namelijk het gebrek aan sociaal contact.
Ze vond het fijn om eens met "de nieuwe buren" te kunnen praten, want "wie kent zijn of haar buren nog?"
Wij staan altijd open voor een praatje, en iedereen is welkom om te komen kennis maken met de dieren.
Vanaf het voorjaar zullen we ook een aantal projecten opzetten die gemeenschapsgevoel-bevorderend zijn; hierover later meer.
In onze toekomstige activiteiten - met name de boerderijnamiddag voor senioren - stellen we twee doelstellingen voorop. Ten eerste het bewerkstelligen van deugddoende interacties met de dieren, en ten tweede het aanbieden van de mogelijkheid tot sociale interactie, vergemakkelijkt door de dieren (als gemeenschappelijk gespreksonderwerp).
Ik vond het frappant dat Paula uitgerekend deze twee thema's duidelijk aangaf.
Het is voor mij een opsteker, want het is een bevestiging van het feit dat er wel degelijk behoefte is aan wat De Groene Oase wil verwezenlijken. Niet dat ik daar aan twijfelde, maar het is toch mooi om het even te horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten