In toekomstige Groene Oase-activiteiten zullen we rekening moeten houden met de cyclus van Mo, zoniet loop je het risico op hetgeen ik gisteren meemaakte...
Pieter, mijn maatje uit KMO-management, kwam eens langs om ons appartement en de dieren te bekijken. Het was al donker, dus ik nam de zaklamp mee in de weide. Ik hurkte om Mefisto te aaien, maar omdat het donker was had ik Mo niet zien aankomen.
Plots plantte ze haar twee voorpoten in mijn nek en duwde ze een natte snoet tegen mijn oor. Dat was even schrikken! Ik was niet echt gecharmeerd door haar avances, hoewel Pieter zich een breuk stond te lachen.
Enfin, nu richt ze haar pijlen op emmers. Nu is het zaak om de wei zo veilig mogelijk te maken voor ons varken-met-emmer-fetish, want ze laat zich volledig gaan, met alle gevolgen vandien (drie kapotte emmers, vertrapt drinkbassin, tuinbankje een paar meter verder versleept). We willen geen tweede emmer-incident, en bovendien willen we nog een paar emmers heel houden. Elke avond wordt de wei dus gecontroleerd, zodat Mo zichzelf niet kan bezeren in al haar enthousiasme.
Als Mo hormonaal is, wroet ze veel meer dan anders, maar maakt ze ook veel meer lawaai.
Ze gebruikt haar hele spectrum, van zeer lage knorren tot hele hoge piepjes. Verder probeert ze alles te bespringen, inclusief mensen... geen goed idee om in die periode mensen te ontvangen die slecht te been zijn :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten